|
|
De beide Norwik kampen naar IJsland en Roemenië zitten er alweer op! Met de nieuwe avonturen nog vers in onze rugtas kijken we alweer vooruit naar komend jaar, waarin we weer nieuwe stafleden willen verwelkomen. In deze nieuwsbrief: een terugblik op afgelopen kampen en alles over het zijn én worden van Norwik staflid.
|
|
|
Norwik nieuwsbrief september 2024
|
 
|
|
|
|
Norwik zoekt Stafleden
|
Heb jij altijd al eens een avontuurlijke wandeltocht willen organiseren? Wil je leren routes maken, een voedselplan voorbereiden, de muziek leiden of andere taken op je nemen? We zijn dit jaar op zoek naar enthousiaste stafleden met draagkracht, wandelervaring en tijd om een memorabele reis te organiseren!
|
Elk jaar organiseert Norwik twee wandelkampen voor jongvolwassenen. Afgeopen zomer ging het om twee kampen met deelnemers van 18 tot 30 jaar, waarvan één groep naar IJsland ging en één naar Roemenië. Welke kampen we komende zomer organiseren en voor welke leeftijdsgroep, staat nog niet vast en wordt met de nieuw te vormen staven bepaald.
|
Tijdsinvestering
Om een Norwik kamp te organiseren kom je ongeveer maandelijks met je stafgroep bijeen om te vergaderen. Tussendoor ben je geregeld een paar uur kwijt om je eigen taak in de voorbereiding uit te voeren. In het voorjaar, in aanloop naar het kamp, loopt de intensiteit aanzienlijk op en gaan we een paar keer als staf een (werk)weekend weg. Houd er rekening mee dat je in de zomer een maand weg bent voor het kamp.
|
|
|
|
Geïnteresseerd om staflid te worden?
|
-
|
Meld je uiterlijk 9 november 2024 aan door een brief te sturen met jouw motivatie aan info@norwik.nl.
|
-
|
Zet 16 november van 10.00 uur tot 14.00 uur vast in je agenda. Dan vindt onze stafwervingsdag plaats nabij station Driebergen-Zeist. We zullen een selectie maken uit de brieven en je wellicht uitnodigen voor deze kennismaking.
|
|
|
Terugblik: Roemenië & IJsland
|
Roemenië
|
|
Met een groep van 30 deelnemers trokken we de bergen in van het Retezat Nationaal Park. De omgeving wisselde dagelijks af tussen bossen vol met frisgroen mos en klauteren over rotsblokken van de toppen van het gebied. Een enkeling spotte een reusachtige bruine beer, maar of dat écht waar is zal niemand ooit weten. Slangen en vosjes waren daarentegen meermaals aanwezig, net als crackers met tartex en appelstroop.
|
|
We zagen zoveel zon dat onze zonnebrand er doorheen vloog en op één wandeldag waren er héél veel bosjes. Onder bosjes door, achter bosjes blijven haken, over bosjes heen. Overal waren bosjes en nergens was een pad. Maar ook de bosjesdag hebben we met z’n allen doorstaan en sommigen genoten er zelfs van!
|
|
En in het kader van beelden zeggen meer dan duizend woorden, een sfeerimpressie van Norwik Roemenië.
|
|
|
|
|
IJsland
|
|
“Welkom, welkom, Norwik ’24
|
Welkom in het land van vuur en ijs”
|
|
Op de melodie van een IJslands volkslied werd de deelnemers een warm welkom toegezongen, op de kleine afgelegen camping in Stafafell. Ook de warmte was welkom, want de tentjes werden op dag één al goed getest met flinke windstoten en regen…Maar na regen komt zon, of in ieder geval… minder regen! We begonnen het eerste wandelblok langs de Jökulsá í Lóni en vervolgden hem met de grootste gletsjer van IJsland, de Vatnajökull, in het zicht. Inmiddels was ook leven ingeblazen en werd de intro-tune elke avond uit volle borst meegezongen!
|
Schaap, vuur en ij- ij- ij- ij- ij- ij- ijs!”
|
In het tweede wandelblok trotseerden we de hoogvlaktes en kwam al snel de Snaefell in beeld. De hoogste op zichzelf staande berg van IJsland die we op de bergdag zouden beklimmen, liet zichzelf al dagen daarvoor als stip aan de horizon zien. Ook werden er hier heuse kuddes rendieren gespot!
|
Op de bergdag stonden we extra vroeg op, om de beste weersomstandigheden te hebben voor de wandeling die ons te wachten stond. De lucht was helder blauw en na de rustdag waren we klaar voor de klim! Het fysieke hoogtepunt was de top van 1833 meter, maar de echte kers op de taart kwam tijdens de afdaling, waar we vol kinderlijke euforie op regenhoes of -broek van de sneeuwvlaktes konden sleeën. Voor velen de parel van de dag.
|
|
“Onder gedonder stortend naar onder,
|
Woest woelt het water machtig en puur”
|
Het laatste wandelblok volgden we deels een watervalroute en vervolgens de rivier de Lagarfljót. Langs deze rivier daalden we af en liepen we voor het eerst in lange tijd weer door bossen en hoog struikgewas, waarna we aankwamen bij de verlaten boerderij. Hier sloten we deze twee fantastische weken af met een bonte dag en -avond vol vuur, eten, acts, muziek en parels!
IJsland heeft met haar verrassende, diverse en onstuimige natuur, overvloed aan schapen, trollen, elfen en huldúfolk een plekje in onze harten veroverd en bijgedragen aan een onvergetelijk en prachtig avontuur!
|
|
“Home, I’m going home, I need the land to heal my soul,
|
|
take me home, take me home,
|
|
over the green, green fields and far away"
|
|
|
Stafleden vertellen
|
“Iedereen vertrouwt je blindelings met de route!”
|
Staflid zijn van Norwik: wat betekent dat nou? Je leert veel, je gaat een zomer vol nieuwe mensen tegemoet en verrassende momenten en voldoening zijn gegarandeerd. Léon, dit jaar voor de tweede keer staflid, en Yanou, die voor het eerst meeging als staflid, vertellen over hun verrassende momenten en fantastische eigenschappen als Norwik staflid.
|
“Ik vond het heel verrassend dat iedereen je blindelings vertrouwt met de route. Alle deelnemers wandelen achter je aan de bergen in, terwijl ik zelf het gevoel had dat ik nog van alles aan het uitvogelen was,” vertelt Yanou. Ze was in 2016, 2018 en 2023 mee als deelnemer en dacht zelf altijd dat ‘die stafleden alwetend zijn’. “Dat ik dat nu voor anderen ben, geeft me veel zelfvertrouwen. Ik ben natuurlijk ook goed voorbereid en weet al veel van de route voordat we de bergen in trekken.”
|
Léon vond het een verrassende ervaring dat hij nog veel kon groeien als staflid in zijn tweede jaar. Vorig jaar organiseerde hij het Norwik kamp naar de Balkan en dit jaar verzorgde hij het kamp naar Roemenië. “Dit jaar kreeg ik echt het gevoel: geen één Norwikkamp is hetzelfde. Het blijft een mooie bron van levenslessen die je mee kunt nemen.”
|
Yanou vertrok in dit eerste jaar als staflid direct naar verre oorden en zette in IJsland vooral haar optimisme en positieve energie in. “Dat kan ik goed gebruiken om de sfeer hoog te houden wanneer de helft er doorheen zit. Ik kreeg dat ook veel terug van deelnemers. Een deelnemer had bijvoorbeeld voor me opgeschreven: ‘In het gure IJsland was jij het zonnetje’.”
|
|
Aanpakken en dingen grondig uitzoeken: dat is een kwaliteit van Léon die hij goed kan gebruiken als staflid. “Ik zorg ervoor dat ik dingen goed heb voorbereid en ingelezen ben. Zo heb ik voor Roemenië veel informatie verzameld over de beren en van tevoren een berenprotocol geschreven. Ter plekke zochten we nog een keer goed uit hoe het zit door adviezen van locals in te winnen. Samen discussieerden we hoe we met het eventuele gevaar van beren om zouden gaan. Dan voelen we ons als stafleden allemaal senang en zitten we daar niet vol spanning.”
|
|
|
Het mooiste om te leren bij Norwik is om met beperkte kennis en mogelijkheden goede, veilige plannen te bedenken, aldus Léon. “Je werkt altijd met onzekerheden, omdat je bijvoorbeeld niet weet hoe de paden eruit zien. Dan bedenk je een plan A, B en C en beoordeel je met elkaar constant wat het beste is voor de groep op dat moment. Toen we allemaal buikgriep kregen in Roemenië, vond ik het een mooie uitdaging om met beperkte medische middelen toch iemand iets beter te laten voelen en met elkaar te beslissen over het vervolg van de route.”
|
Verder noemt Léon het samenwerken met andere mensen heel leerzaam. “Je werkt met mensen met andere achtergronden, behoeften en communicatiestijlen voor een gezamenlijk doel. Dat vraagt om een andere manier van afstemming dan als je - vanuit mijn persoonlijke ervaring - als dokters onder elkaar kijkt naar een patiënt.”
|
“Hoe ontzettend veel voorbereiding er voorafgaat aan het kamp!” zegt Yanou over wat ze als staflid tot nu toe geleerd heeft. “Ik weet nog dat ik de inloggegevens van de Drive kreeg en alle documenten van vorige jaren kon inzien. Als deelnemer heb je echt geen besef van al die voorbereidingen. En ik vond het interessant om te zien hoe je dat behapbaar maakt door taken te verdelen. Ik deed de themaspellen, ochtendgym en materiaal en ben om het kamp heen verantwoordelijk voor de sociale media. Het is heel mooi om zoiets concreets te organiseren waarin je duidelijk je eigen bijdrage terugziet.”
|
Voldoening gegarandeerd. Maar wat geeft nou het meeste voldoening als staflid? “Dat je zo’n complete Norwik ervaring overbrengt op anderen. Je begint in een ongemakkelijk kringetje waarvan de helft nog nooit gezongen heeft en aan het eind heb je een enorm hechte groep gecreëerd,” zegt Yanou. “En ik vond het als staf een leuk extraatje dat je de hele groep leert kennen, in plaats van dat ik als deelnemer vaak zo’n vijf mensen intensief leerde kennen.”
|
|
Léon sluit zich daarbij aan. “Deze Norwik ervaring verzorgen voor mensen, die ze doorgaans niet zo gemakkelijk in hun eentje of in een ander gezelschap kunnen organiseren, dat geeft veel voldoening! Het gevoel van saamhorigheid en verschillende mensen in contact brengen met elkaar in de bergen, dat is voor veel mensen uniek. Je hoort altijd van deelnemers hoe blij ze zijn dat ze mee zijn gegaan. Vooral als ze nooit eerder zo’n bergavontuur zijn aangegaan, word ik daar heel blij van.”
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
